اقــســام جـنایات

انواع جنایت بر نفس ،عضو و منفعت عبارتنداز:

الف) عمدی (موضوع ماده۲۹۰ ق.م.ا)
ب) شبه عمد(موضوع ماده ۲۹۱ق.م.ا)
ج) بخطای محض (موضوع ماده۲۹۲ ق.م.ا )

جنایات عمدی:

در جنایات عمدی مرتکب قصد فعل و قصد نتیجه دارد یا آنکه فاقد قصد نتیجه است ولیکن عمل نوعا کشنده می باشد.
همچنین در مواردی با توجه به وضعیت خاص مجنی علیه در حکم عمد می باشد،که نه قصد فعل می باشد و نه قصد نتیجه؛مانند هل دادن در لبه ی استخره عمیق.
هرگاه مرتکب آگاه و متوجه باشد که اقدام او نوعا موجب جنایت بر دیگری می باشد جنایت عمدی محسوب می شود.
اگر کسی به موجب اشتباه در هویت ، مرتکب جنایتی شود ، در صورتی که مجنی علیه و فرد مورد نظر هیچکدام مهدور الدم (موضوع ماده ۳۰۲ق.م.ا) نباشند جنایت عمدی است.

جنایات شبه عمد:

در جنایات شبه عمد مرتکب قصد فعل دارد لیکن فاقد قصد نتیجه باشد.

تقصیر مرتکب موجب شمول عنوان شبه عمدی است.

تقصیر اعم از ؛ بی احتیاطی و بی موالاتی می باشد.

اشتباه از جمله مصادیق تقصیر می باشد.

جنایات خطای محض:

در جنایت خطای محض جانی فاقد قصد نتیجه و فعل می باشد.

جنایت در موارد زیر خطای محض می باشد.:

الف)در حال خواب، بی هوشی و…
ب) جنایت به وسیله ی صغیر و مجنون ارتکاب یافته باشد.

صغیر اعم از صغیر ممیز و غیر ممیز می باشد.

نکته :هر گاه نتیجه رفتار عمدی فرد بیشتر از آنچه که مقصود وی می باشد واقع شود و مشمول جنایت عمدی نشود نسبت به جنایت کمتر عمدی و نسبت به جنایت بیشتر شبه عمدی می باشد.

هر کس فعلی که انجام آن را به عهده گرفته باشد یا وظیفه ی خاصی را قانوناً بر عهده داشته باشد و به سبب ترک آن جنایت واقع شود،جنایت به او مستند می شود.
ترک فعل حسب مورد عمدی، غیر عمدی وخطای محض می باشد