الف – ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه.
ب – ادعای فقدان شرایط قانونی شهادت شهود.
ج – ادعای عدم توجه قاضی به دلایل ابرازی.
د – ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادر كننده رأی.
هـ – ادعای مخالف بودن رای با موازین شرعی و یا مقرّرات قانونی. این موارد حصری به شمار میآیند. تجدیدنظر خواه میتواند به یک یا چند جهت از جهات فوق استناد نماید.